روزهآیی که می گذرد

میدونم .. حالت خوب نیست!

میدونم از خودت ناراحتی .. میدونم ..

این هم میدونم که دلت نمیخواد این حال بد ادامه بدی .. ولی انگار نمیتونی ...

دلت گریه میخواد؟ گریه کن! چی حالت خوب میکنه؟ همون کار انجام بده ... ناامیدی؟ نباش! این یکی حق نداری! ناامیدی حالت خراب تر میکنه ... از خودت ناامیدی؟ نکن اینجور با خودت ...

صبر .. صبر ... صبر ... هی با خودت تکرار کن من صبورم! من بلدم راه خودم پیدا کنم! من میتونم حال خودم خوب کنم و حال خوب بدم! من میتونم دل خوشی ها رو ببینم!

پاشو .. پاشو کمی گریه کن .. بعد ی آبی به صورتت بزن ... ی کم کتاب بخون یا فیلم ببین .. این حال خراب اگه همینجوری ادامه بدی، چیزی نصیبت نمیشه ...

قشنگی ها .. دلخوشی ها ... کم نیست!