روزهآیی که می گذرد

و ما زمستان دیگری را سپری خواهیم کرد.

با عصیان بزرگی که درونمان هست.

و تنها چیزی که گرم مان می دارد،

آتش مقدس امیدواری ست.

● ناظم حکمت