روزهآیی که می گذرد

یک‌بار
همان یک‌بار
که نسیم صبح را به سینه فرو می‌دهیم،
همان یک بار
که عطش خود را با قدحی آب خنک فرو می‌نشانیم،
همان یک بار
که سوار بر اسب در دشت تاخت می‌کنیم،
یک‌بار ...
یک‌بار و نه بیشتر.
زندگانی یک‌بار است، در هر فصل ...