روزهآیی که می گذرد

دردا و دریغا که در این بازی خونین
بازیچه ی ایّام دلِ آدمیان است.

مرا شبیه درخت همیشه بهار آفریده اند، که شب ها و زمستان های سردی پشت سر گذاشته، هر شب در میان زمستان درد، خشکیده و هر صبح در بهار امید، جوانه زده. که به او تبر می زنند و جای زخم هایش، جوانه می زند، که شاخه هایش را می برند و جای هر شاخه، هزار شاخه بیرون می زند. مرا شبیه همان درخت افسانه ای آفریده اند که هر غروب می میرد و هر طلوع با شکوه تر از قبل متولد می شود.

جای ترک ها و شکستگی های من، محکم ترین بخش های وجود من است. شاید همین است که مرا وادار به ماندن در قلمرو زمستان و تبرها کرده، شاید همین است که دوام آورده ام.

با همه فرق دارم انگار! تا زمین نخورم؛ قوی تر، تا زخم نخورم؛ محکم تر و تا فرو نریزم؛ باشکوه تر، نخواهم شد.

میشود تا انتهای تمام راه های جهان و تا چرخش آخرین عقربه آخرین ساعت، دوستم داشته باشی؟

همینطور بی دلیل و همینطور بی منطق؟

و دوست داشتنت مثل آدم های این زمانه، تمام نشود؟ 

میشود فرق داشته باشی با همه؟

میشور هر چقدر هم که سرت شلوغ شد؛ باز هم عاشقم بمانی و حرف های خوبت، فقط برای من باشد؟

من برای ماندن به پای تو چیز زیادی نمی خواهم!

همین که وفادار بمانی، همین که گاهی به گوشم آوای دوست داشتن بخوانی کافی ست، همین که هر کجا رفتی و من کنارت نبودم؛ جوری از من حرف بزنی که انگار کنند یک معجزه ام ...

همین کافی ست ماه من، همین کافی ست تا برایت روزی هزار بار بمیرم!

وقتی به ی دردی (جسمی، روحی) زیادی اهمیت بدی، اون درد فکر میکنه چه خبره! وقتی هی بهش فکر کنی و روش مانور بدی، کمتر که نمیشه هیچ، بیشترم میشه! خیلی جدی ش نگیر! اجازه نده اون درد فکر کنه که میتونه تو رو زمین بزنه! اونی که باید برنده بشه و محکم باشه تویی! نع دردی که همیشگی نیست!

دنبال درمان باش ولی نسبت بهش بی اهمیت باش!

کاش تو این اوضاع گرونی و حال بد اقتصادی، حال رابطه ها خوب باشه، که اگه حال ِ رابطه ها هم خوب نباشه، دل به چی خوش کنیم؟

قدر با هم و کنار ِ هم بودن ُ بدونیم!

عشق همدیگر را فهمیدن و حس کردن است نه یکی شدن. ما نیمه مکمل می خواهیم نه سایه خود را.

وقتی انگیزه عشق باشد و هدف دوام بخشیدن، محصول همیشه عمیق و زیبا است. 

زندگی خیلی قشنگ ِ .. خیلی زیاد! عاشقی و دوست داشتن هم این وسط قشنگ تر ِش میکنه. فقط میدونی؟ باید بلد باشی چجور جلو بری و لذت ببری و هواست به این باشه که جا نمونی از لذت بردن .. جا نمونی از رابطه ای که براش تلاش کردی و ساختی ش و بهش شاخ و برگ دادی .. باید بلد باشی راه ِ خوشبختی ُ ... ی ِ وقتایی باید یکی کنارمون باشه تا یادمون بده چجور زندگی کنیم .. چجور حرف بزنیم و مراقبت کنیم .. تو سختی ها و مشکلات چه تصمیمی بگیریم ... ی وقتایی هم بلدیم ولی خب ممکن احساسی تصمیم بگیریم نع منطقی!

دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور ...

غم نیمه های شب، به شکار می رود ...

یادت باشه ...

هر وقت فکر کردی اشتباه کردی، بدون که تنها نیستی. خیلی های دیگه هم مث تو، امروز از خودشون میپرسن که چقدر اشتباه داشتم! اگر این سوال از خودت میپرسی، پس همسر یا مادر خوبی هستی حتا اگر اشتباه میکنی. اگر عذاب وجدان میگیری، پس خوب هستی چون دانایی کافی داری. هر زمان که پی بردی اشتباه کردی اول به خودت تبریک بگو. اگر عذاب وجدان داری، خودت رو ببخش، چون الان و امروز، از دیروزت داناتر شدی. 

این بدون که برای شروع هر تغییر مثبتی، هیچوقت دیر نیست!

بسی گفتند دل از عشق برگیر

که نیرنگ است و افسون است و جادوست

ولی ما دل به او بستیم دیدیم

که این زهر است اما نوشداروست

یادت باشه ...

شاید همه روزها خوب نباشه، اما حداقل ی ِ اتفاق خوب در هر روز وجود داره!

هر روز، اون اتفاق خوب ِ رو پیدا کن، و شکر کن.

گذشته های ما "ثبت" می شوند، اما "ثابت" نمی شوند. گذشته های ما در ذهنمان و در عکس هایمان و در نوشته هایمان، "ثبت" می شوند اما هرگز "ثابت" نمی مانند.

با هر تجربه ای که به دست می آوریم و با هر مرور گذشته، متوجه می شویم هر بار برداشت ما از وقایع و خاطرات و اتفاقاتی که در گذشته رخ داده، "تغییر" می کند!