روزهآیی که می گذرد

قسم به حقارت واژه و شکوه سکوت

که

گاهی

شرح حال آدمی 

ممکن نیست!

جمعه را باید کمی لم داد و آرامش گرفت ...

بی‌خیال هر چه ما را مبتلاتر میکند!

هیچ آگاه شدنی بدون رنج نیست.

رنج نباید تو را غمگین کند. این همان جایی ست که اغلب مردم اشتباه می‌کنند. رنج قرار است تو را هوشیارتر کند به اینکه زندگی‌ات نیاز به تغییر دارد. چون انسان‌ها زمانی هوشیارتر می‌شوند که زخمی شوند. رنج نباید بیچارگی را بیشتر کند. رنج‌ت را تحمل نکن، رنج‌ت را درک کن!

این فرصتی ست برای بیداری، وقتی آگاه شوی، بیچارگی‌ات تمام می‌شود.

گاهی آدم

دل‌ش فقط یک دوستت دارم می‌خواهد

که

نمیرد!

● افشین صالحی

هر آنچه در قلب می‌گذرد را نمی‌توان گفت

برای همین خدا آه، اشک، خواب طولانی، لبخند سرد و لرزش دستان را خلق کرد.

● نزار قبانی

اگر کسی را دارید که هوای بی‌قراری‌های مدام و بغض‌های مزمن و ادامه‌دارتان را داشته باشد، خوشبختید.

اگر کسی را دارید که دلش برای نگاه شما، حرف های شما و صدای شما تنگ بشود، که برای‌ش تکرارپذیر و تکرارشونده نباشید، که خسته نشود از حضور ممتد شما، که از نظرش با تمام جهان فرق داشته باشید، خوشبختید.

اگر کسی را دارید که شما را ترجیح بدهد به همه چیز، به همه جا، به همه، که الویت اولش باشید و بدون جایگزین و مشابهی، خوشبختید.

اگر کسی را دارید که برای شما وقت می‌گذارد، که دریغ نمی‌کند، که حالتان را می‌پرسد، که دردهاتان را می‌فهمد و بذر انگیزه و آرامش را به لحظه‌هاتان می‌پاشد، خوشبختید.

خوشحال باشید برای این حس و حال خوب.

در دنیا آدم‌های زیادی هستند که کسانی را کنارشان دارند اما خوشبخت نیستند ...

● نرگس صرافیان طوفان

به خودت افتخار کن به خاطر تمام سختی‌هایی که شاید هیچ‌کس نمی‌دونست و در جریان‌شون نبود و تو زندگی برات پیش اومد، اما تحمل کردی و ازشون گذشتی.

دردهایی که هیچ‌کس نفهمید درد هستند و تو تاریک‌ترین و گرگ‌و‌میش‌ترین روزهات، به دور از چشم‌هایی که تو رو ببینن، تمام روح و روانت رو درگیر کرده بود ولی خودت رو آروم کردی و از پسشون براومدی.

به خاطر مسائل و کارهایی که فکر می‌کردی نمی‌تونی از پسش بربیای و اینجا دیگه بن‌بست ترین کوچه دنیاست، ولی انجام‌ش دادی.

به خودت افتخار کن که حتی وقتی شکست خوردی، زخمی شدی، افتادی، ناله کردی و اشک ریختی، ناامید نشدی و باز ادامه دادی و از رویاهات دست نکشیدی.

به خودت افتخار کن!

جمعه تعطیل است!

ولی

در دکان تمام بی‌کسی ها باز است.

● حسین پناهی